Meble mahoniowe to obok orzechu główny materiał z jakich w Anglii wykonywane były meble stylowe. Meble mahoniowe największą popularność zyskały w XVIII wieku. Zdecydowały o tym przyczyny polityczne oraz naturalne, że wraz z nastaniem pierwszego z czterech władców o imieniu Jerzy – Jerzego I, króla Wielkiej Brytanii i Irlandii (1714-27), w rzemiośle angielskim skończyło się panowanie orzecha. W 1720 r. Francja po ciężkiej zimie, która wyniszczyła to drzewo, wprowadziła zakaz jego eksportu. Wkrótce Anglia zniosła cła na import wszelkich gatunków drewna z amerykańskich kolonii. Nastał czas świetności mahoniu, który niemal całkowicie wyparł meble stylowe wykonywane z orzecha.
Okazało się, że drewno mahoniowe, importowane najpierw z San Domingo, później z Kuby i Hondurasu, to znakomity surowiec do wyrobu mebli stylowych. Mahoń jest odporny na zarysowania i wygniatanie, a jego kolor i połysk są tak wspaniałe, że nie wymagają dodatkowej dekoracji. Ciekawostką jest to, że popularność mahoniu była tak duża, że na prowincji barwiono pośledniejsze gatunki drewna na ten kolor byczą krwią, tak by chociaż trochę przypominały mahoń.
