Ostatni kryzys finansowy z lat 2007-2009 pokazał wyraźnie środowisku gospodarczemu, że państwo angażuje się bezpośrednio w naprawę relacji między przedsiębiorstwami, a konsumentami dając pieniądze na kontynuację działalności. Czy to dobra praktyka? Przez udział polityki w ekonomii powstało pojęcie biznesu zbyt dużego by upaść. Kryzys z punktu widzenia wolnej gospodarki ma prowadzić do oczyszczenia rynku z podmiotów dysfunkcyjnych. Państwo niosąc realną pomoc zaburza naturalne procesy panujące w strukturze wymiany. Polityka jednym słowem zawsze bardziej szkodzi przedsiębiorczości. Biurokracja, nieefektywne ustawy, zbyt późne wdrożenia różnych pomysłów, niezgodność z realiami to główne problemy obserwowane nie tylko na krajowym, ale wręcz światowym poziomie. Polityka zgodnie z najważniejszymi, klasycznymi zasadami ekonomicznymi powinna stanowić jedynie ogólne wsparcie społeczeństwa, nie może ingerować w jego potrzeby, ani nie zmieniać ich struktury, bo to prowadzi do degradacji konkurencyjności.
